Opnieuw clubkampioen

Voor het tweede jaar op rij ben ik clubkampioen van WV Amsterdam geworden. Uiteindelijk werd de wedstrijd beslist in de massasprint. Met een mooie voorsprong pakte ik de eerste plaats, voor Frank Nederveen en Patrick Blöte. Bij het vertrek van de koers stond ik tussen veel renners die ik nog nooit eerder had gezien.

WV Amsterdam is een grote club en dit jaar was er een behoorlijk grote toestroom van nieuwe leden. Dus toen er na de eerste schermutselingen in de eerste ronden een onbekend duo het hazenpad koos besloot ik direct te reageren. Deze fenomenen reden zo hard door dat onze voorsprong al snel richting de minuut ging. Helaas kwam bij één van hen de bodem van de benzinetank al snel in het zicht. Nadat we even inhielden kwam er versterking uit de achtergrond. Zes mannen sloten aan. Drie daarvan namen al direct niet meer over. Daar had de rest geen zin in. De samenwerking was om zeep en het peloton sloot weer aan.

Na deze ronden veranderde de koers in een soort schaakspel. Op iedere demarrage werd direct gereageerd maar niet overgenomen. Met een complete groep gingen we de finale in. Even dreigde de zingende wielrenner Rick van der Kroon met een solo-ontsnapping nog roet in het eten te gooien. Maar met nog één ronde te gaan werd hij teruggepakt. In de eindsprint koos ik het wiel van Frank Nederveen en ging ik aan op 150 meter van de streep. Met een mooie voorsprong pakte ik de eerste plaats, voor Frank en Partick Blöte.