Pech op het NK

Met de vorm zat het wel goed want in de week voorafgaand aan het Nederlands Kampioenschap in Middelharnis won ik nog twee clubkoersen. Maar op het de grote dag liep het anders dan gehoopt. Want nog voordat de koers halverweg was kreeg klonk er een sissend geluid uit mijn achterband.

De montage van het resevewiel uit de materiaalwagen verliep niet helemaal soepel terwijl in de verte het voortrazende peloton uit het zicht verdween. Met een nieuw achterwiel trok ik me weer op gang. Op televisie zie je de coureurs dan tussen de volgauto’s langzaam opschuiven totdat ze de staart van het peloton weer te pakken hebben.

Op het Nederlands Kampioenschap bestond de karavaan met volgauto’s uit een viertal exemplaren. Dus toen ik weer op de fiets zat zoefde de materiaalwagen langs me en keek ik in de grote leegte. Na enkele kilometers in volle jacht was er nog steeds geen spoor van het peloton te bespeuren. De man op de jurymotor maakte het teken ‘kruis erover’. Koers voorbij. Volgend jaar beter. Op weg naar het hotel bleek nog maar weer eens dat dit geen topdag was. Ook het reservewiel liep langzaam leeg…