Winst in 100 van Sloten
25 augustus 2019

Winst in 100 van Sloten

Wat een supermooie overwinning in een moeilijk wielerjaar! Op 25 augustus won ik op een snikhete zondag de eindsprint van de 100 van Sloten. Een sprint waar ik een aantal hijgende jonge honden mijn achterwiel liet zien. Echt een mooie opsteker in een jaar dat mijn moeder is overleden.

Als je doelen nastreeft is het zaak om niet in de relativeringsstand te springen. Maar hoe kan je focus houden als je moeder ziek is en niet meer beter wordt? Dat gaat natuurlijk helemaal niet. Je wil zoveel mogelijk bij haar zijn en al het andere is niet belangrijk. Op 26 juni is ze overleden en een week later ben ik weer wat vaker gaan fietsen. Dat helpt om de zinnen te verzetten.

Mijn kompaan Fred nam me op sleeptouw. We reden koersen (waar we natuurlijk geen prijs reden). En we maakten maakten mooie tochten. Het weekend voor de 100 van Sloten begonnen de benen al iets sneller te draaien. Op zaterdag deden we nog een trainingskoers in Amersfoort. De volgende dag nam Fred me mee op een strafexpeditie door de Flevopolder. Na 120 kilometer rolde ik moe maar voldaan de garage weer in. Snelheid + kilometers = een goede basis.

Het koersplan voor de 100 van Sloten was duidelijk. Geen onnodige energie verspillen maar ook zeker zorgen dat ik de beslissende ontsnapping niet zou missen. Een drietal renners van hoge kwaliteit probeerden weg te rijden maar werden toch weer ingerekend. Toen na 96 kilometer dan toch de beslissende kopgroep zonder mij leek weg te rijden was het Enzo Leijnse* die in de laatste kilometer(!) het gat dichtreed.

De acht koplopers waren de laatste bocht al bijna om dus ik moest mijn sprint van vroeg inzetten. Ik vloog ze voorbij en haalde een topspeed van 67 kilometer per uur. Maar de eindsprint van 300 meter inzetten na een koers van 100 kilometer op een tropische dag is erg ambitieus dus de snelheidsmeter begon terug te lopen… Snelle man Friso van Diemen was inmiddels op mijn achterwiel neergestreken maar had geen puf meer over. Dus … ik won!

*Later in het jaar werd Enzo 2e in de tijdrit op het WK in Yorkshire. Daar eindigde hij ook nog als 4e in de wegrit. Wat een klasbak!