Winst in de massasprint

Vorige week clubkampioen worden was al mooi. Maar nu heb ik ook de eerste rit van de Driedaagse van Sloten gewonnen. In de massaprint bleef ik iedereen voor! Een mooie eerste stap naar een belangrijk seizoensdoel. Want het zou mooi zijn als de Driedaagse eindelijk eens zou worden gewonnen door een renner van WV Amsterdam.

Ieder jaar organiseert mijn club WV Amsterdam de Driedaagse van Sloten. De eerste vijftien renners van iedere rit krijgen punten en wie na drie dagen de meeste punten heeft wint het eindklassement. En ieder jaar staat er een groot peloton aan de start. Zo ook dit jaar.

Bij het warmrijden viel mij al meteen op dat bijna de hele ploeg van Ruiter Dakkapellen aanwezigen was. Ook zag ik bij de start mannen van Metec en Koga staan. Direct in de eerste ronden werd er gevlamd. Net als vorige week bij het clubkampioenschap waren mijn benen vandaag super. Ik kwam in een vlucht terecht met een aantal mannen van Ruiter, maar het peloton liet ons niet gaan. De hele koers bleef het tempo erg hoog en iedere vluchtpoging werd in de kiem gesmoord. Daarom besloot ik al mijn kaarten op de eindsprint te zetten. De laatste kilometers zat ik in een perfecte trein van Alcmaria Virtrix. Vier mannen van deze vereniging reden een hoog tempo om hun sprinter te lanceren. Ik had positie gekozen aan het wiel van hun sprinter. Omdat deze mannen echt heel hard doorreden bleef het peloton langgerekt.

Zo kwamen we in de laatste rechte lijn terecht waar de sprinter van Alcmaria wel erg vroeg aanging en al snel weer stil viel. Op tweehonderd meter van de streep ging ik nu zelf aan en ik werd niet meer ingehaald. Heel mooi om te winnen in deze koers met dit deelnemersveld. Gevolg is dat ik nu dus aan de leiding sta van het klassement. Heel krampachtig mijn positie verdedigen lijkt met niet de juiste strategie. Gewoon morgen zo goed mogelijk zien te finishen. En dan zien we wel weer verder!